Dit is de educatie pagina van Forget to Remember, een locatie theatervoorstelling van Sites of Memory

in samenwerking met Shishani & Sisterhood.

 

Op deze pagina vind je:

​

Achtergrondinformatie over de voorstelling

• Persoonlijke verhalen van de performers

• Prikkelende vragen die je aan het denken zetten

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​​

​​

Over de Voorstelling

Forget to Remember brengt vergeten verhalen uit het koloniale en slavernijverleden tot leven — verteld door de ogen van vrouwen van kleur. Deze locatievoorstelling is een krachtige mix van muziek, dans, spoken word en performancekunst.

De voorstelling vindt plaats in het Frans Hals Museum. Het publiek volgt een korte wandelroute terwijl het museum verandert in een levend podium. De voorstelling begint binnen en eindigt in de binnenplaats, waarbij toeschouwers worden uitgenodigd om de geschiedenis in te stappen en verbinding te maken met het heden.

​​​​​

​​

Waarom deze voorstelling?

Het doel van Forget to Remember is om bewustwording te creëren en gesprek op gang te brengen over het koloniale verleden, door verschillende perspectieven van de geschiedenis te belichten.

​​

“Wie zien we wel? Wie erkennen we wel? Wie herkennen we wel? Wie eren we wel? Wiens pijn zien we wel? En wie zien we niet?” – Shishani

​​

Door te focussen op vrouwelijke perspectieven in de koloniale en slavernijgeschiedenis — vaak genegeerd of uitgewist — herwint deze voorstelling ruimte voor stemmen die gehoord moeten worden.

​​

​

Thema: Vrouwelijke Rolmodellen

De geschiedenis wordt te vaak verteld vanuit een mannelijk perspectief. Forget to Remember plaatst de stemmen van vrouwen centraal — hun veerkracht, wijsheid en nalatenschap vormen onze kijk op het verleden.

​

De voorstelling brengt vrouwen uit de Afrikaanse, Aziatische, Caribische en Europese geschiedenis onder de aandacht, en draagt zo bij aan collectieve heling en een gedeeld narratief.

​

Zoals Koningin Nzinga (1583–1663) van Ndongo en Matamba 

​

Koningin Nzinga werd geboren in 1583 in het gebied dat nu Angola heet. Ze begon haar politieke carrière als diplomate voor haar broer tijdens onderhandelingen met de Portugese kolonisten, die een slavenvestiging hadden gebouwd op Ndongo-grondgebied. Hoewel er aanvankelijk een vredesverdrag werd gesloten en Nzinga zich tot het christendom bekeerde om dit te versterken, kwamen de Portugezen hun beloften niet na. Toen Nzinga in 1624 de macht overnam in Ndongo, brak er oorlog uit.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​​De strijd tegen de Portugezen duurde tientallen jaren. Nzinga viel de Portugese vestiging Ambaca aan, maar moest in 1627 vluchten. In 1631 nam ze het koninkrijk Matamba over om haar verzet voort te zetten. Ze sloot een alliantie met het Kongo Rijk en de Nederlandse West-Indische Compagnie. In 1644 versloeg ze de Portugezen bij Ngoleme, maar leed verlies in 1646 bij Kavanga na de gevangenneming van haar zus, die later werd verdronken door de Portugezen. Dankzij Nederlandse steun versloeg Nzinga in 1647 opnieuw de Portugezen en nam hun hoofdstad Masangano in.

​

Nzinga bleef een symbool van verzet tegen kolonialisme en slavernij en speelde een cruciale rol in de verdediging van haar volk tegen Europese overheersing.​​​​​​​​​